Wilgotność ziarna gorzelniczego

Ziarno gorzelnicze jest zbożowym produktem ubocznym procesu destylacji. Termin "ziarno zużyte" w browarze zazwyczaj odnosi się do jęczmienia produkowanego jako produkt uboczny browaru, podczas gdy ziarno w gorzelniach jest mieszanką kukurydzy, ryżu i innych ziaren.

Istnieją dwa popularne rodzaje ziaren gorzelniczych:

• Mokre ziarno gorzelnicze (WDG) zawiera głównie niesfermentowane pozostałości ziarna (białko, włókno, tłuszcz i do 70% wilgotności). Okres przydatności do spożycia WDG wynosi od czterech do pięciu dni. Ze względu na zawartość wody, transport WDG jest zazwyczaj ekonomicznie opłacalny w odległości 200 km od zakładu produkcji etanolu.
• Suszone ziarno gorzelnicze z rozpuszczalnikami (DDGS) to mokre ziarno gorzelnicze (WDG), która zostało wysuszone za do wilgotności 10-12%. DDGS ma nieokreślony okres trwałości i może być transportowane na znaczne odległości niezależnie lokalizacji zakładu produkcji etanolu. Suszenie jest kosztowne, ponieważ wymaga dodatkowego nakładu energii. W USA ziarno takie jest pakowane i sprzedawane jako towar.

Dobrym sposobem na zagwarantowanie wysokiej jakości ziarna gorzelniczego jest stosowanie czujnika wilgotności ziarna gorzelniczego.